De combinatie van griepvirus, weersverwachting én andere evenementen was de belangrijkste reden dat zich 12 van de 20 aangemelde leden bij de start meldden. Die gingen vol goede moed op pad om – zonder gebruik te maken van digitale hulpmiddelen - met een gemiddelde snelheid terug te komen doe zo dicht mogelijk bij hun eigen voorspelling lag.  De uitdagende gepijlde route had tal van verrassingen in zich. Met klimmetjes, met stukken tegenwind, vals plat én uitdagende paden door de bossen.

Voor zowel de rijders als de organisatie is het altijd een verrassing met welke gemiddelde snelheden de deelnemers zich aan de finish melden. En dat geluk hier soms ook een rol speelt mag duidelijk zijn. Winnaar Steven van Ommen gaf eerlijk toe: “De snelheid die ik vooraf opgegeven had, lag één kilometer per uur hoger dan ik eigenlijk had bedoeld.” Toch wist hij samen met teamgenoot Jan Ogink met een gemiddelde van 27,42 km/uur de overwinning in de wacht te slepen. Helaas moet Peter Booy onderweg afhaken, wat hem overigens wel de troostprijs opleverde. Teamgenoot Piet Zwijnenburg raakte daardoor helemaal uit zijn ritme en fietste een andere route dan de pijlen aangaven. Opmerkelijk, omdat we dat niet van hem gewend zijn.